اوشاکان شهری است در کشور ارمنستان که در استان آراگاتسوتن و در ۸ کیلومتری جنوب باختری شهر آشتاراک واقع شده‌است. اوشاکان نزد تاریخ‌دانان و زائران کلیسای حواری ارمنی مکانی شناخته‌شده است. در زمان دودمان اشکانی ارمنستان، شهر اوشاکان شهر اصلی استان آیرارات و مرکز بخش آراگاتسوتن این استان بود. خاندان اشرافی آماتونی نیز از این شهر بر قلمرو خود فرمان می‌راندند.
با این‌حال معروفیت اصلی این شهر به‌خاطر وجود آرامگاه مسروپ ماشتوتس (درگذشتهٔ ۴۴۲م.) است که ابداع‌گر الفبای ارمنی بوده است.
بر بالای سنگ قبر سده، نوزدهمی مسروپ ماشتوتس، در سال ۱۸۷۵ میلادی کلیسایی توسط جاثلیق ژرژ چهارم بازسازی شد.
در مرکز اوشاکان کلیسای مسروپ ماشتوتس مقدس پابرجاست که آن در سالهای ۱۸۷۵ تا ۱۸۷۹ میلادی توسط جاثلیق گئورگ چهارم در محل کلیسایی ساخته شد که در سال ۴۴۳ میلادی توسط واهان آماتونی بنا شده بود. آرامگاه مسروپ ماشتوتس (سال ۴۴۳ میلادی) در زیر محراب کلیسا قرار دارد. آن محفظه مسقف مستطیلی است که در شرق دارای حجره، در غرب دارای دریچه و از شمال و جنوب دارای ورودی می‌باشد (ورودی شمال بسته است و ورودی جنوبی به سمت نمازخانه باز می‌شود). در سال ۱۹۶۰ میلادی دیوارهای داخل کلیسا با نقاشی‌هایی پوشیده شدند (ه. میناسیان). ناقوسخانه دو طبقه (سال ۱۸۸۴) در مجاورت ضلع شرقی قرار دارد. آن در معماری ارمنی بسیار استثنایی می‌باشد، چه از نظر محل قرارگیری آن و چه از نظر حجم استوانه‌ای شکل آن. ورودی آن از محراب است.
منطقه اوشاکان غنی از آثار باستانی می‌باشد. دهها مقبره که با سنگهای بزرگ چیده شده‌اند در کرانه چپ رود کاساخ قرار داشتند. آثار تاریخی متعددی از دوره‌های مختلف در قسمتهای جداگانه تپه “دیدی کوند” واقع در مرکز روستا یافت شده است. قلعه چهار گوشی با مساحت ۰٫۲۵ هکتار متعلق به قرون هفتم تا پنجم قبل از میلاد طی حفاریها در بالاترین نقطه تپه بدست آمده است. دیوارهای بیرونی با ضخامت ۲٫۵-۲٫۶۵ متر از سنگهای توف بزرگ ساخته شده و با ملات خشت محکم شده است. در داخل قلعه که بوسیله دیوار میانی شمال-جنوب به دو قسمت تقسیم شده، تعدادی بنای مسکونی و زیرزمین وجود دارد. از پنج مجموعه کاخی که در قرن هفتم قبل از میلاد در پایین دامنه شمالی تپه ساخته شده‌اند، هم اکنون فقط مجموعه اول و بخشی از مجموعه دوم متشکل از چهل اتاق، تالارها و کلیساها طی حفاریها یافت شده است. همچنین طی این حفاریها مقادیر زیادی اشیای سفالین و سنگی، ابزارهای استخوانی، جواهرات، بتهای پرستیدنی و صد مجسمه دیگر کشف شده‌اند. زمین مسطح قبرستان باستانی متعلق به قرن سوم قبل از میلاد که تا قرن دوم موجودیت خود را حفظ کرده بود، بر روی ویرانه‌های این مجموعه یافت شده است. بیش از هزار قبر مربوط به عصر آهن و دوره “اورارتوها” بر دامنه‌های شرقی، جنوبی و تا حدودی شمالی تپه پراکنده‌اند که از آنها حدود هفتاد سنگ‌میز ماقبل تاریخ، صندوقهای سنگی و محفظه‌های بزرگ قبر بدست آمده است. همچنین مقادیر زیادی ابزار، سلاح، جواهراتی از طلا، برنز و نقره، مهره‌هایی از جنس عقیق، اشیای گوناگون سفالی و چوبی کشف گردیده‌اند
قبرستان قرن وسطایی بر دامنه غربی تپه واقع است
کلیسای سیون مقدس (قرن هفتم میلادی) در منطقه‌ای بنام “مانکانوتس”، در شمال شرقی اوشاکان قرار دارد. بنای یادبود منحصربفردی از اوایل قرون وسطا (قرن هفتم و هشتم میلادی) در اوشاکان پابرجاست که بصورت مرسوم سنگ قبر قیصر موریک یا مادر او قلمداد می‌شود. قبرستان قدیمی با صلیب‌سنگهایی که برروی پایه‌های بلند ایستاده‌اند در شرق روستا قرار دارد. همچنین صومعه‌های تادئوس مقدس – از حواریون عیسی مسیح – ، گریکور مقدس، سارکیس مقدس، مریم مقدس و صومعه توخ‌مانوک (قرن هشتم میلادی) در اوشاکان و اطراف آن قرار دارند
از اوشاکان به سمت جنوب، پلی برروی رود کاساخ وجود دارد که در سال ۱۷۰۶ توسط اسقف ناهاپت از سنگ توف قرمز ساخته شده است
همچنین بنای یادبودی در سال ۱۹۶۲ به مناسبت ۱۶۰۰-مین سالگرد تولد مسروپ ماشتوتس در نزدیکی ورودی اوشاکان برپا شده است. آن به شکل کتابی در حالت باز می‌باشد که برروی صفحه سمت چپ آن الفبای ارمنی حکاکی شده است
ارسال دیدگاه