۱٫ کشوری که ارتش ندارد
در دنیا، ۱۶ کشور مستقل وجود دارند که کاملا از وجود ارتش بی‌بهره‌اند. هر یک از این کشورها، دلایل خاص خود را برای نداشتن ارتش دارند که البته برای رویارویی با شرایط سخت، شیوه‌های خاص خودشان را دارند. کاستاریکا در سال ۱۹۴۸ ارتش خود را منحل کرد. برخی معتقدند که رئیس‌جمهور وقت این کشور، یعنی «خوزه فیگورس فرر» از ترس کودتای ارتش بر علیه حکومت، دست به چنین اقدامی زده است. این ترس از آن‌جایی نشأت می‌گرفت که خود او از طریق کودتای نظامی، به قدرت رسیده بود. به جای ارتش، کاستاریکا دارای یک نیروی پلیس است که وظیفه اعمال قانون، کنترل مرزها و مبارزه با جرایم سازمان یافته را به عهده دارد. در صورتی که این کشور مورد حمله قرار گیرد، بر اساس قراردادهای دفاعی، می تواند از پشتیبانی ۲۱ کشور در کل قاره آمریکا به مانند ایالت متحده، شیلی و یا کوبا بهره مند شود.
۲٫ جنگل های بارانی اسرار آمیز
کشور کاستاریکا یکی از بکرترین جنگل های بارانی دنیا را با متنوع ترین حیات گیاهی و جانوری دارد. در این جنگل ها، افزون بر سیزده هزار گونه مختلف گیاهی و چیزی حدود نهصد گونه مختلف پرنده وجود دارد. تاثیرات بیولوژیکی آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین اقیانوس آرام و دریای کارائیب، باعث شده این کشور کوهستانی کوچک، محل به وجود آمدن یکی از متمایزترین و متنوع ترین اکوسیستم های زمین باشد. در جنگل های بارانی کاستاریکا، همچنین مسیرهای پیاده روی مختلف، آبشارهای بی مانند در جهان، تورهای قایق رانی هیجان انگیز در دل جنگل و بسیاری از شگفتی های دیگر هم وجود دارد، که همه این ها باعث شده تا سفر به کاستاریکا و جنگل های آن یکی از، سفرهای هیجان انگیز برای هر علاقه مند به طبیعت باشد. شاید جالب باشد بدانید که، با اینکه این کشور تنها ۰٫۱ درصد کل خشکی های زمین را به خود اختصاص داده، ولی با این وجود ۵ درصد تنوع زیستی در جهان را دارا است.
جنگل های بارانی انبوه در کشور کاستاریکا
۳٫ مزارع قهوه دوکا
قهوه یکی از نوشیدنی های پرطرفدار در همه جهان محسوب می شود به طوری که در کل دنیا و روزانه ۲٫۲۵ میلیارد فنجان قهوه، مصرف می شود. کاستاریکا یکی از کشورهایی است که بنا به مساحت خود، بیشترین زمین های قهوه را دارد. در نزدیکی شهر سن خوزه، پایتخت کاستاریکا منطقه ای زیبا به نام دوکا وجود دارد که شغل اصلی مردمان آن، کشت قهوه است. در کشت قهوه دوکا از زمینی با مساحتی زیاد استفاده می‌شود و به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهند، از همه‌ی مراحل کشت قهوه دیدن کنند. در این منطقه پس از برداشت محصول، گیلاس قهوه بلافاصله به تاسیسات پیشرفته تدارکاتی منتقل می شود و قهوه‌های خام، با فرآیند رطوبتی wet method processing و با کیفیت بیشتری نسبت به سایر روش ها فرآوری میشوند. توجه دقیق به پردازش کیفی، شهرت کاستاریکا را به عنوان تولید کننده با کیفیت قهوه در جهان افزایش داده است.
مزارع قهوه دوکا در کشور کاستاریکا
۴٫ موزه سنگ یَشم سن خوزه
یَشم یکی از سنگ‌های بهادار و سنگی سیلیسی است، که معمولا به رنگ سبز یافت می شود. البته انواع مختلف دیگری به رنگ های قرمز، زرد، قهوه‌ای نیز از این جواهر قیمتی وجود دارد. گونه آبی آن هم بسیار کمیاب است. این سنگ قیمتی در اغلب موارد با سایر گوهرها اشتباه گرفته می شود. در پایتخت کاستاریکا و شهر سن خوزه، موزه سنگ یشمی وجود دارد، که این موزه بزرگترین مجموعه یشم سبز در دنیا است و سنگ یشم‌هایی مربوط به چندین هزار سال قبل در آن موجود است. قدمت این سنگ‌ها بین ۵۰۰ سال قبل از میلاد تا ۸۰۰ سال پس از میلاد است. با استفاده از وسایل نوری جدید، می‌توان درخشندگی این سنگ‌ها را بهتر از پیش به نمایش گذاشت. همچنین از این موزه، نمای بسیار زیبایی از شهر سن خوزه قابل مشاهده است.
موزه سنگ یَشم سن خوزه، بزرگترین موزه یشم دنیا
۵٫ جنگل اَبر مونته ورده
جنگل ابر مونته ورده یک مسیر جنگلی و پر پیچ و خم گل‌آلود است که در بزرگترین استان کشور کاستاریکا، پونتارناس قرار دارد. این جنگل انبوه در میان ابرها قرار گرفته و این ابرها، رطوبت لازم برای حفظ زیستگاه های منحصر به فرد این منطقه را فراهم می کنند. اصلی ترین ویژگی این جنگل، مه آلود بودن آن به خصوص در هنگام طلوع خورشید و صبح زود است که مشابه آن در جنگل های دیگر، کمتر به چشم می خورد. گذرگاه هایی که در ارتفاعات این جنگل ساخته شده، یکی از بهترین راه ها برای دیدن جنگل است. این گذرگاه ها، شامل خطوط یا پل های فشرده وکابلی است که با عبور از آن ها می توانید، نمای کاملی از این جنگل داشته باشید. این منطقه حفاظت شده در سال ۱۹۷۲ تاسیس شد و حدود ۱۰,۵۰۰ هکتار از آن را جنگل ابر فرا گرفته است. ۲۵۰۰ گونه گیاهی، ۱۰۰ گونه پستاندارد، ۴۰۰ گونه پرنده، ۱۲۰ گونه دوزیست و خزنده و هزاران گونه حشره در این منطقه یافت می شود.
جنگل ابر مونته ورده در کشور کاستاریکا
۶٫ آتشفشان آرنال
آتشفشان آرنال که در کشور کاستاریکا قرار دارد، یکی از ده آتشفشان بزرگ دنیاست که همچنان فعال است. این کوه اتشفشانی، ۱۶۵۷ متر ارتفاع دارد و مشرف به دریاچه ی آرنال است. این آتشفشان در پارک ملی آرنال در کاستاریکا قرار دارد، بعد از گشت و گذار و قدم زدن در این پارک ملی و دیدن پرندگان زیبای آن، سری به هم آتشفشان آرنال بزنید. این پارک زیبا به مساحت ۱۲ هزار هکتار در ۹۵ کیلومتری شمال غربی سان خوزه پایتخت کاستاریکا است، که آتشفشان‌های آرنال و چاتو را در برمی‌گیرد. آرنال از نظر زمین شناسی آتشفشانی جوان به حساب می آید و سن آن حدود سه هزار سال است. در سال ۱۹۶۸ این آتشفشان فورانی داشت، که شهر تاباکون را کاملا نابود کرد. این فوران سه دهانه آتشفشانی دیگر در بخش غربی کوه به وجود آورد، که امروز فقط یکی از آن ها باقی مانده است.
آتشفشان آرنال در کشور کاستاریکا
۷٫ ریو سِلِست رودخانه ای به رنگ آسمان
در پارک ملی آتشفشان تنوریو و در دل جنگل های انبوه کشور کاستاریکا، رودخانه‌ای فیروزه‌ای رنگی وجود دارد که ریو سِلِست (Rio Celeste) نام دارد. ریو سِلِست از تلاقی دو رود کوچکتر به نام های سور کریک (Sour Creek) و گود ویو (Good View) ساخته شده است. در محل تلاقی این دو رودخانه که آب های شفافی هم دارند، این رودخانه فیروزه‌ای را به وجود می آورند. به همین دلیل است که این نقطه‌ی خاص به El Tenidor شهرت یافته که به معنای «رنگرز» است. دلیل اصلی این رنگ آبی برخاسته از پدیده‌ای فیزیکی است، که با نام پراکندگی میه (Mie scattering) شناخته می‌شود و به دلیل وجود مواد معدنی در آبِ رودخانه ایجاد شده و باعث می‌شود، نور خورشید به شکلی منعکس شود، که این رنگ فیروزه‌ای باورنکردنی را به آب بدهد. کانی که سبب انعکاس رنگ آبی توسط نور خورشید می شود، آلومینوسیلیکات است. در کل ریو سِلِست، یکی از شگفت انگیزترین رودخانه های دنیا محسوب می شود که هر ساله پذیرای گردشگران زیادی به منطقه تنوریو، برای دیدن آن است.
رودخانه ریو سِلِست در منطقه تنوریو کشور کاستاریکا
۸٫ آشپزی در کاستاریکا
ترکیبی از آشپزی مردم بومی کاستاریکا که سرخپوستان هستند و کشوری اروپایی به مانند اسپانیا، شاکله اصلی غذاهای کاستاریکا را شکل می دهند. غذاهای کاستاریکایی، در عین سادگی، سرشار از روغن و ادویه است. اجزای اصلی این غذاها را حبوبات و برنج تشکیل می دهد. بیشتر مردم کاستاریکا، علاقه ای به مصرف زیاد سبزیجات و یا غذاهایی که بر اساس آن درست شده باشد، را ندارند و این مواد را بیشتر به عنوان دسر صرف می کنند. آن ها بیش از حد به غذاهای سرخ کردنی و پرکالری علاقه مند هستند. کاستاریکایی ها به عنوان صبحانه، گالوپینتو می خورند و بعدازظهرها هم در مسابقات اسب سواری شرکت می کنند. خیلی ها به خوبی ورزش اسب سواری را می شناسند ولی گالوپینتو نخوردند. این غذا از برنج، لوبیای سیاه، نوعی سس ترش، سالسا و نان ذرت مکزیکی تشکیل شده است. عصرانه نیز در این کشور، جایگاه خاصی داشته و شامل انواع غذاهای محلی و یک نوشیدنی داغ، مثل قهوه یا شیر داغ است. سوپ حبوبات، مهم ترین عصرانه مردم کاستاریکا محسوب می شود. کاستاریکایی ها به دلیل خوردن عصرانه، معمولا یا شام نمی خورند و یا وقتی شام میخورند که در مهمانی یا ضیافتی دعوت باشند.
گالوپینتو صبحانه مشهور کشور کاستاریکا
۹٫ گوی های سنگی عظیم الجثه
یکی از عجیب ترین اسرار باستان شناسی جهان در دلتا دیکوئیز در جنوب کاستاریکا قرار دارد. در دهه ۳۰ میلادی در این منطقه، سنگ های غول پیکری کشف شد، که بنا به شکل ظاهر و اندازه آن ها، بعید به نظر می رسد، این سنگ ها ساخته دست بشر بوده باشد. این کره های سنگی عظیم الجثه، نه تنها به دلیل ساختار کاملا کروی و بی نقصشان، بلکه به دلیل مشخص نبودن منشا و دلیل ساختشان، باستان شناسان را در حیرت فرو برده اند. برخی از این سنگ ها، وزنی در حدود ۱۶ تن دارند و به نظر می رسد که این گوی های سنگی کروی، که مثل مجسمه هایی شبیه هم، ولی در اندازه های مختلف هستند، با دقت و مهارت زیادی ساخته شده اند. این گوی های سنگی که در دلتا دیکوئیز تعدادشان به ۳۰۰ عدد می رسد، از گراندیوریت جامد که یک سنگ آتشفشانی خیلی سخت است، ساخته شده‌اند. گوی‌های سنگی کاستاریکا، از زمان کشف تاکنون در معرض نابودی قرار گرفته اند. جویندگان گنج با کمک دینامیت، خیلی از این گوی‌ها را منهدم کرده‌اند. همچنین فعالیت‌های کشاورزی در این منطقه، باعث ترک خوردن و شکسته شدن شماری از این گوی‌های مبهم شده‌است.
گوی های سنگی کروی عجیب در کشور کاستاریکا
۱۰٫ جزیره کوکوس
سواحل جزیره کوکوس و آب های شفاف آن، بدون شک یکی از زیباترین و رویایی ترین جزیره های جهان به حساب می آید. این جزیره، یکی از بهترین محل ها برای غواصی است، نه تنها به دلیل این که آب روشنی دارد بلکه در این منطقه بیش از ۳۰۰ گونه مختلف ماهی و ۳۰ گونه مختلف مرجان زندگی می کنند. جزیره کوکوس که در اقیانوس آرام واقع شده در ۵۵۰ کیلومتری سواحل کاستاریکا قرار دارد و دارای ۲۴ کیلومترمربع مساحت و ۲۳ کیلومتر خط ساحلی است. این جزیره مستطیلی شکل، به نوعی پارک ملی به حساب می آید و هیچ سکنه ای ندارد. فقط جنگل بان ها می توانند در این جزیره زندگی کنند. جزیره کوکوس در سال ۱۹۹۷ میلادی، جزء میراث جهانی یونسکو معرفی گردید.
سواحل جزیره زیبای کوکوس در کشور کاستاریکا
ارسال دیدگاه