کره جنوبی کشوری در بخش جنوبی شبه‌جزیره کره است که در شرق آسیا قرار دارد. این کشور با ۹۸ هزار و ۴۸۴ کیلومتر مربع وسعت، ۱۰۹ اُمین کشور وسیع جهان محسوب می شود. کشور کره جنوبی در کناره دریای زرد در غرب، دریای ژاپن در شرق و چین شرقی در جنوب قرار گرفته و در همسایگی کشور کره شمالی در شمال واقع شده‌است. کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی است و ارتفاعات آن عمدتا در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده‌اند.
سرتیتر مطالب
پایتخت کره جنوبی
پایتخت کشور کره جنوبی شهر سئول است که شهری صنعتی و پیشرفته به شمار می رود. قلب سئول از دو منطقه شامل اطراف کلان‌شهر اینچئون (Incheon) و منطقه گیونگی (Gyeonggi) تشکیل شده و شانزدهمین شهر بزرگ جهان است. این شهر ۱۰ میلیون نفر جمعیت داشته و در سال ۱۹۸۸ میزبان بازی های تابستانی المپیک و مسابقات جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۰۲ بوده است.
شهر سئول از ساختار زیربنایی بسیار پیشرفته‌ای برخوردار است و متروی آن که هرساله بیش از ۲۰۰ میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند، سومین شبکه بزرگ مترو در جهان است. از دیگر شهرهای مهم این کشور می توان به بوسان، اینچئون، دائجو،گوانگجو و اولسان اشاره کرد. جمعیت کشور کره جنوبی ۵۱ میلیون نفر است که از این نظر بیست و هفتمین کشور پرجمعیت دنیا به حساب می آید. کره جنوبی در رده کشورهای پیشرفته دنیا در زمینه فناوری های الکترونیکی و تولید خودروست. شرکت های سامسونگ و ال جی دو غول مهم و تجاری این کشور در زمینه تولید وسایل الکترونیکی هستند که رقیبِ سرسختِ کشورهای آمریکایی، چینی و ژاپنی محسوب می شوند.
کره جنوبی همچنین یکی از کشورهای پیشرو در زمینه تولید انواع خودروهای پیشرفته در جهان محسوب می شود، که از این میان می توان به کمپانی های خودروسازی هیوندای، کیا و جنسیس موتور اشاره کرد. شرکت هیوندای علاوه بر تولید خودرو، بزرگترین تولید کننده کشتی در جهان نیز محسوب می شود. کره جنوبی کشوری تاریخی در جهان محسوب می شود که در تاریخ خود سلسله های بسیاری را به خود دیده است. از مهم ترین سلسله های تاریخی این کشور که شاید بسیاری از آن ها را در سریال های تاریخی آن مشاهده کرده باشید، شامل گوجوسان (چوسان باستان) که نزدیک به ۲۰۰۰ سال در این کشور حکومت کردند. این سلسله از سال ۲۲۳۳ قبل از میلاد تا ۱۰۸ قبل از میلاد در کره حکومت می کردند.
بعد از این سلسله پادشاهی به ترتیب سلسله های سه امپراتوری شامل گوگوریو، باکجه و شیلا (از ۵۷ قبل از میلاد تا ۹۱۸ میلادی)، امپراتوری گوریو (۹۱۸ تا ۱۳۹۲ میلادی)، سلسله چوسان (۱۳۹۲ تا ۱۸۹۷ میلادی)، امپراتوری کره (۱۸۹۷ تا ۱۹۱۰ میلادی)، سلطه ژاپن (۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ میلادی)، تقسیم کره بین سال های ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ و حکومت فعلی که از سال ۱۹۴۸ تا به الان ادامه دارد، در این کشور حکفرمایی کرده اند. کره جنوبی از سال ۲۰۰۹ رشد اقتصادی پیوسته ای داشته و اکنون رتبه یازدهم تولید ناخالص داخلی دنیا را به خود اختصاص داده است. طبق گفته بانک جهانی تولید ناخالص داخلی کره ۱٫۴ تریلیون دلار است و پس از چین و ژاپن، سومین اقتصاد بزرگ آسیا بوده و هفدهمین صادرکننده بزرگ دنیا به شمار می رود. این کشور چندین سال است در زمینه اینترنت و زیرساخت های آن کشور شماره یک دنیا لقب گرفته است و به هیچ عنوان هم نمی خواهد تا این جایگاه را به این آسانی ها از دست بدهد.
شهر سئول پایتخت کره جنوبی
اگر قصد سفر به کره جنوبی را دارید:
کره جنوبی با تاریخ پرفراز و نشیبش، شهرهای مدرن و طبیعت مثال زدنی که دارد، یکی از کشورهای گردش پذیر قاره کهن به شمار می رود که جذابیت های فوق العاده ای دارد. کشور چین، بیشترین سهم را در گردشگری و صنعت توریسم این کشور ایفا می کند. حدود شش میلیون چینی فقط در سال ۲۰۱۵ از نقاط مختلف کشور کره جنوبی بازدید کرده و ۲۵ میلیارد دلار درآمد را روانه این کشور کردند. ورود این تعداد گردشگر به داخل کره جنوبی، باعث ایجاد ۱۹۴ هزار و ۲۷۷ شغل در سال ۲۰۱۵ شد که این رقم معادل نزدیک به سه برابر شغل‌های موجود در این کشور در سال ۲۰۱۱ است. در این سال در مجموع، ۱۳٫۲ میلیون نفر از این کشور زیبا دیدن کردند و کره جنوبی از این نظر در آسیا پس از کشورهای چین، تایلند، مالزی و ژاپن در رده پنجم قرار گرفت. بهترین زمان برای سفر به کشور کره جنوبی، در فصل بهار است که در این کشور شکوفه های گیلاس به مانند فرشی در زیر پاهای گردشگران گسترده شده است.
این شکوفه های زیبا و خوش عطر جلوه بسیار زیبایی به شهرهای کره به خصوص پایتخت آن سئول می بخشند.جزیره جِجو مهم ترین جاذبه توریستی کشور کره جنوبی است که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز قرار دارد. ججو همچنین در فهرست عجایب هفتگانه طبیعت نیز قرار گرفته و پذیرای گردشگران زیادی به سوی خود است. از مکان های گردشگری این کشور از دید طرفداری به اختصار می توان به مقبره خانوادگی سلسله جوسئون با ۵۰۰ سال قدمت در اطراف شهر سئول، قصر غربی کوم بوک گانگ (Gyeongheegung)، دهکده تاریخی Hahoe، برج معروف سئول و مرکز خرید بزرگ دانگ دائه مون (Dongdaemun) در پایتخت این کشور، دهکده باک جونگ هانگ (Bukchon Hanok)، تالاب اوپو (Upo Marsh)، ایستگاه قطارکیونگوا-جین هه و منطقه کوهستانی سریانگ جه (Seryang-Je) اشاره کرد.
ایستگاه قطارکیونگوا-جین هه در کشور کره جنوبی
۱۰ حقیقت خواندنی درباره کره جنوبی
۱٫ رتبه اول دنیا در جراحی زیبایی
جراحی پلاستیک در این کشور آسیایی به شدت رواج دارد و کره ای ها رتبه یک دنیا را در این زمینه به خودشان اختصاص داده اند. از هر ۵ زن کره ای، یک نفر در کره جنوبی جراحی پلاستیک را تجربه کرده است. این گونه عمل ها بسیار عادی هستند و والدین به عنوان هدیه فارغ التحصیلی، هزینه انجام آن را تقبل می کنند. کار متخصصین جراحی زیبایی در این کشور به قدری عالیست که بعد از جراحی، مجوزی را به شخص ارائه می کنند که ثابت شود، این شخص همان شخص قبل از عمل است. سفید سازی پوست، از بین بردن علائم تولد مادرزادی و تغییر شکل چشم ها، اصلی ترین جراحی ها در کشور کره جنوبی هستند. البته مردها نیز این گونه عمل ها را در این کشور انجام می دهند. بد نیست بدانید کشور ایران هم از این نظر در بین ده کشور برتر جهان در زمینه جراحی زیبایی قرار دارد.
شاهکار جراحان زیبایی در کره جنوبی
۲٫ معنای نمادین پرچم کره جنوبی
سفید رنگ ملی این کشور به شمار می رود و علامت روی پرچم آن ها، به فلسفه تائوئیسم ارتباط دارد که تمام جهان را متحد می داند. دایره ای که در وسط قرار گرفته به معنی «یین و یانگ» نگرشی متعلق به چین باستان و مفهوم یگانگی متضادها را می رساند. خطوط سه گانه ای که در هر گوشه دیده می شود، نیز معنای خاص خود را دارد. آن ها به ترتیب از بالا و در جهت عقربه های ساعت،معانی آسمان/جنوب/تابستان/هوا، ماه/غرب/پاییز/آب، زمین/شمال/زمستان/خاک و خورشید/شرق/بهار/آتش را منتقل می کنند. پرچم کره جنوبی برای اولین بار در ۶ مارس ۱۸۳۳ از سوی دودمان چوسان به رسمیت شناخته شد. این پرچم که دارای تناسب ۲:۳ است، به عنوان پرچم ملی و نشان غیرنظامی و نشان استان های این کشور شناخته می‌شود.
پرچم ملی کشور کره جنوبی
۳٫ موج کره ای
در سالیان اخیر صنعت فیلم، سریال و موسیقی کره ای نه تنها در سرزمین کره و کشورهای همجوار خودش، بلکه در تمام آسیا و حتی جهان فراگیر شده است. نمونه ای از این موج فرهنگی کره ای را می توان حتی در کشور عزیز خودمان ایران و با سریال هایی نظیر افسانه جومونگ، جواهری در قصر، دونگ یی و یا امپراتور دریا مشاهده کرد که از نظر بیننده، در سطح کشور خودمان بسیار پربیننده و پرطرفدار بود؛ به طوری که برخی از سریال های وطنی و ساخته صداوسیما حتی به گرد این سریال ها هم نمی رسید.
این موفقیت کره ای ها در زمینه رسانه، دلایل خاص خودش را دارد که در بخش سوم حقایق کشور کره جنوبی به ناچار تنها می توان به اختصار به برخی از آن ها اشاره کرد. به موج فرهنگی کره ای در اصطلاح «هالییو» گفته می شود. صنعت سرگرمی در این کشور به سه بخش اصلی، سریال ها و فیلم های کره ای (K-Drama)، موسیقی و رقص کره ای (K-Pop) و صنعت بازی های ویدیویی تقسیم بندی می شود. کشور کره جنوبی با ۴۵ میلیارد دلار در رتبه هفتم صادرات محصولات سرگرمی جهان قرار گرفته است. هدف از راه اندازی موج کره بهبود تصویر کره جنوبی و مفهومی به اسم korea cool (باحالی کره) است.
کشور کره جنوبی از طریق محصولات فرهنگی خود توانسته محبوبیت فراوانی در دو دهه اخیر کسب کند و از نظر مردم دیگر کشورها باحال تلقی می شود. این بهبود تصویر و برند در عرصه های مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کره را مطرح نموده و منجر به صادرات محصولات تولید کره جنوبی شده است. به همین دلیل است که شرکتهای هیوندای و سامسونگ از اسپانسرهای مهم موج کره ای هستند.
موفقیت کره جنوبی در صنایع فرهنگی ناشی از یک برنامه بلندمدت و دقیقی است که در طول دهه گذشته برنامه ریزی و اجرا شده است. از جمله عوامل این موفقیت می توان به محدود کردن واردات محصولات فرهنگی خارجی، حمایت مالی از محصولات فرهنگی با هدف بهبود تصویر کشور کره جنوبی در جهان، کاهش سانسور تولیدات فرهنگی بعد از دهه ۸۰ میلادی در این کشور، محتوای جنسی مناسب به منظور جذب مخاطب و تبلیغات گسترده رسانه ای و پروپاگاندا در مورد توفیق موج کره ای اشاره کرد. با همه این تفاسیر ایده پردازان صنعت هنر و فیلم سازی کره هنوز به دنبال ایده های جدید هستند تا فاصله خود را با بزرگان صنعت سرگرمی جهان هر چه بیشتر کم و کمتر کنند.
سریال دونگ یی یکی از سریال های کره ای پرطرفدار در ایران
۴٫ جزیره جِجو
یکی از محبوب ترین جزایر قاره آسیا در کشور کره جنوبی قرار دارد که به جزیره ججو معروف است. این جزیره گرمسیری در دو میلیون سال قبل بر اثر فعالیت های آتشفشانی زیر دریا شکل گرفت. بسیاری از زوج های جوان در کشور کره به رسم و آیین سنتی خود و نیز زیبایی هایی که این جزیره دارد، ماه عسل خود را در آن جا برگزار می کنند. بین ماه های آوریل (فروردین ماه) تا ژوئن (خرداد ماه) زمان شلوغ در این جزیره و هجوم گردشگران به آن جاست. جزیره جیجو باوجود آتشفشان هالاسان (hallasan)، پارک ملی نیمه گرمسیر با مساحت ۲۲۴ کیلومتر، خط ساحلی، آبشارهای حیرت‌انگیز و طولانی‌ترین دودکش آتشفشانی در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان یکی از هفت عجایب طبیعی دنیا شناخته شده است.
یکی از نکات جالب این جزیره، حضور زنان غواص است. در سال ها قبل زمانی که مردان جِجو هفته‌ها برای ماهی گیری به دل دریاها می‌رفتند، زنان وظیفه داشتند برای دیگر اعضای خانواده غذا فراهم کنند. از آنجایی که برنج در این منطقه رشد خوبی ندارد، زنانِ خانواده برای تأمین غذا به درون دریاها شیرجه زده و دست به صید هشت پا، صدف دریایی، صدف آبالون، ماهی مرکب و جلبک دریایی می‌زدند. امروزه در سرتاسر جهان زنان ججو به غواصی در اعماق دریاها در ارتفاع ۱۰ تا ۱۲ متری، بدون هیچ گونه وسیله تنفسی معروف هستند. از دیگر جاذبه های این جزیره زیبا می توان به صخره‌های پدربزرگ، غار مانجانگل، ساحل jungmun، مسیرهای پیاده‌روی olle و موزه‌‌ی چای اُ سولاک، اشاره کرد.
یکی از آبشارهای زیبای جزیره ججو در کره جنوبی
۵٫ لباس سنتی کره ای ها
کره جنوبی و مردمان آن بسیار پایبند به سنت های کشورشان هستند و در بسیاری از مراسم رسمی و حتی در مراسم ازدواج از لباس های سنتی خود استفاده می کنند. لباس سنتی مردم کره جنوبی، هانبوک (hanbok) نام دارد که در دوران باستان بر تن خاندان سلطنتی و اشراف زاده ها بود. نه تنها زنان، بلکه مردان نیز این نوع لباس را به تن می کنند.
هانبوک شامل یک دامن بلند، بلوز و یک ژاکت است که البته مردان در پوشش خود، شلوار را نیز به آن اضافه می کنند. هانبوک را از روی سبک خطوط ساده، رنگ آمیزی شاد و نداشتن جیب تشخیص می دهند. این مدل لباس در جشن های رسمی یا نیمه رسمی مورد استفاده قرار می گیرد. هانبوک با استفاده از رنگ های کاملا طبیعی رنگ شده و در آن از رنگ مصنوعی خبری نیست و به همین دلیل این لباس سنتی و خاص کره ای ها عمق و ارزش خاصی پیدا می کند. در سال ۱۹۹۶ وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری کشور کره جنوبی برای تشویق شهروندان به پوشیدن هانبوک، یک روز را به عنوان روز هانبوک اعلام کرد.
هانبوک لباس سنتی مردم کره جنوبی
۶٫ فقط و فقط اینترنت اکسپلورر
تمامی مردم کره جنوبی از اینترنت اکسپلورر استفاده می کنند. آن ها یا اطلاعی درباره دیگر مرورگرها ندارند و یا آن که به استفاده از آن ها علاقه نشان نمی دهند. حتی وب سایت های کره نیز تنها برای مرورگر پیش فرض ویندوز طراحی شده و در صورت استفاده از کروم و یا مانند آن به خوب کار نمی کنند. جالب است بدانید در این سرزمین به جای استفاده از گوگل، کره ای ها از وب سایت بومی خودشان به نام Naver استفاده می کنند که آخرین خبرها، اطلاعات و خدمات را برای آن ها فراهم می کند.
استفاده کاربران کره ای از سایت بومی خودشان naver به جای گوگل
۷٫ کره جنوبی مهد بازی های ویدیویی
ورزش الکترونیکی به فعالیتی گفته می شود که در آن فرد به انجام بازی های ویدیویی می پردازد. کشور کره جنوبی را می توان مهد این ورزش دانست. در آغاز هزاره جدید میلادی، ظهور بازی استار کرافت (StarCraft) باعث شد که رقابت در بازی های ویدیویی وارد فرهنگ این کشور شود. کسانی که این بازی را انجام می دادند، به ستارگان مشهوری تبدیل شدند و هر کسی دوست داشت آن ها را از نزدیک ببیند.
استادیوم هایی با صفحه نمایش های غول پیکر برای بازی های بزرگ مقیاس، مورد استفاده قرار گرفتند. در کشور کره جنوبی، بازی های ویدیویی به عنوان یک ورزش واقعی در نظر گرفته می شود و افراد باید همانند سایر فعالیت ها به تمرین پرداخته و بی خوابی و سختی بکشند. این نکته را هم بد نیست بدانید، به علت زیر ساخت های فوق العاده ای که اینترنت این کشور دارد، بیشتر بازی های ویدیویی در کره جنوبی به صورت آنلاین انجام می شود و انجام بازی ها به صورت آفلاین در این کشور به یک شوخی شبیه است. در بین ده گیمر برتر دنیا، نام سه کره ای به چشم می خورد که درآمد برخی از آن ها از صنعت گیم و فقط بازی کردن، به میلیون ها دلار هم می رسد.
کره جنوبی مهد بازی های ویدیویی در جهان
۸٫ غذاهای کره ای
در هر شهر از کشور کره جنوبی انواع رستوران و کافه در هر یک از خیابان ها دیده می شود. این موضوع به حدی فراگیر است که آن ها احتمالا به جای استفاده از عبارت «حالتان چطور است؟»، جمله «آیا خوب غذا خورده اید؟» را به کار می برند. از دست دادن یک وعده غذایی در این کشور گناه به حساب می آید. کره ای ها هم به مانند همتایان خود در کشورهای چین و ژاپن برای غذا خوردن از چاپستیک استفاده می کنند.
این وسیله از دو میله باریک و سبک هم اندازه تشکیل شده‌است و در بین مردم این ناحیه، به عنوان جایگزین سنتی برای قاشق، چنگال و کارد به کار می‌رود. کیمچی غذای سنتی و اصلی کره ای هاست که از سبزیجات پرادویه، ترشی و کلم چینی تهیه شده است.
غذای معروف دیگر آن ها، بیبیمباپ (Bibimbap) است که کاسه ای از محتویات مخلوط شده بوده و محتویات آن شامل برنج، نامول namul (سبزیجات سرخ شده و مزه دار شده)، قارچ، گوشت، سس سویا، گوچوجانگ gochujang (رب فلفل قرمز) و یک نیمرو است. از غذاهای معروف این کشور می توان به جاپچائه گه معمولا در کنار غذای اصلی در وعده ناهار یا شام سرو می شود، بولگوگی که گوشت گریل شده و خوابانده شده در سس است و دوکبوکی یا توکبوکی که یک غذای تند رایج کره ای است و از کیک های استوانه ای برنج، کیک های ماهی مثلثی، سبزیجات و سس چیلی قرمزِ شیرین تشکیل شده است، اشاره کرد.
بیبیمباپ غذای محبوب کشور کره جنوبی
۹٫ سیستم آموزشی کره جنوبی
سرانه مطالعه در کشور کره جنوبی و به خصوص در قشر دانش آموز آن بسیار بالا است. دانش آموزان کره ای از صبح زود تا پاسی از شب به مطالعه می پردازند. حتی روزهای تعطیل نیز صرف گذراندن کلاس های اضافی و یا مطالعه به صورت مستقل می شود. شغل معلمی در این کشور یکی از مورد احترام ترین مشاغل در این سرزمین به شمار می رود. یک اموزگار معمولی ماهانه ۲۵۰۰ دلار (معادل ۱۵ میلیون تومان) حقوق دریافت می کند. اگر آن ها در مدارج بالاتر و یا در مدارس خصوصی تدریس کنند، می توانند سالانه تا صدها هزار دلار نیز درآمد داشته باشند. از آن جایی که آموزش ابتدایی در کره جنوبی اجباری بوده، لذا با تدابیر انجام شده در حدود ۹۷٫۹ درصد از جمعیت کره جنوبی با سواد هستند. در کره جنوبی برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد و دکتری امتحان و یا آزمون خاصی برگزار نمی شود، بلکه صرفا برای ورود به دانشگاه از مقطع دبیرستان، یک امتحان سراسری برگزار شده و متقاضیان می توانند وارد دانشگاه ها شوند. البته با توجه به زیاد بودن سرانه فضای آموزشی در این کشور معمولا بیش از ۹۰ درصد از دانش آموزان قادر به راهیابی به دانشگاه ها هستند و رقابت صرفا در راهیابی به دانشگاه های بهتر و رشته های مطلوب تر است.
۱۰٫ خرافات عجیب و غریب کره ای ها
کره ای ها معتقدند که اگر نام فردی را با رنگ قرمز بنویسید، به زودی مشکلاتی جدی و حتی مرگ به سراغ او خواهد آمد. برخی از افراد معتقدند که جوهر قرمز شیاطین را دور می سازد و از مُرده ها محافظت می کند؛ اما در مورد افراد زنده این قضیه برعکس می شود. همچنین در کشور کره جنوبی عدد ۴، عدد نحسی به شمار می رود. این عقیده که عدد چهار باعث بد بیاری است از فرهنگ چین وارد فرهنگ کشور کره جنوبی شده است.
این خرافه تا به حدی جدی است که در بیشتر آسانسورهای کره ای عدد ۴ استفاده نمی شود، بلکه به جای آن از F استفاده می کنند و خانه هایی که پلاکشان عدد ۴۰۴ است، ارزان تر از سایر خانه ها هستند. البته کره ای ها عادات خوبی هم دارند و یکی از آن موارد در آوردن کفش ها هنگام ورود به خانه است.
این فرهنگ کره ای ها بسیار شبیه فرهنگ کشور خودمان است. کره ای ها هنگامی که وارد خانه می شوند، باید کفش های خود را در بیاورند چرا که آن ها روی زمین می نشینند و دور میز کوتاه به حالت نشسته، وعده غذایی خود را صرف می کنند. به همین دلیل آن ها برای تمیزی محل زندگی خود اهمیت زیادی قائلند.
در کشور کره جنوبی نباید نام افراد زنده با جوهر قرمز رنگ نوشته شود
ارسال دیدگاه